Joker

Joker to przeciwnik Batmana oraz symbol zła i szaleństwa. Główny bohater Arthur Fleck doświadcza choroby psychicznej w wyniku której jego mimika i zachowanie nie jest adekwatne do sytuacji. Ma między innymi niekontrolowane napady śmiechu, w rezultacie czego jest źle rozumiany, wyśmiewany i prześladowany – jak wielu pacjentów z chorobą psychiczną.

Gustav Jung w swojej teorii psychologicznej zawarł archetyp cienia. Charakteryzuje go jako wyraz ciemnej strony osobowości, którego źródła należy szukać w zbiorowej nieświadomości. Cień to innymi słowy zwierzęca natura człowieka, uosabiająca bardziej spontaniczny, otwarty, dziki charakter. W wyniku procesu socjalizacji podlega on wyparciu i kontroli. Joker wchodzi w kontakt z cieniem, co pozwala mu ukonstytuować nową tożsamość. Jest to tożsamość człowieka zrywającego umowę społeczną i stawiającego się poza jej normami. Tożsamość człowieka zbuntowanego, którego podstawowym popędem jest zemsta. Zemsta, która ma zadośćuczynić starym krzywdom i przywrócić sprawiedliwość choćby za cenę anarchizmu. Tak zdaje się to postrzegać tłum i to w Jokerze pociąga masy najsilniej.

To sprawia, że nasz antybohater staje się bohaterem.